سروکله زدن با پسرهای سه و پنج ساله، مهم‌ترین مشغله کریمی در خانه است. اتفاقی که نزدیک یک سال و پنج ماه است کمتر از روزهای قبل اتفاق می‌افتد و این به هیچ وجه نمی‌تواند برای او خوشایند باشد. انتقال پرسروصدای کریمی به یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های باشگاهی دنیا، حضور او را در کنار اعضای خانواده‌اش، خیلی کم کرد؛ تا جایی که زمزمه‌های نارضایتی او از وضعیت جدیدش، چند ماه بعد از کار با بایرن شنیده می‌شد.
خانواده کریمی ترجیح دادند در تهران بمانند. این در شرایطی بود که او به دلیل برنامه‌های حرفه‌ای بایرن، تنها در تعطیلات رسمی باشگاه اجازه سفر به ایران را داشت. دوستان نزدیک کریمی بارها شنیده بودند که او رضایت چندانی از شرایط سخت به وجود آمده ندارد، موضوعی که مورد تایید خودش هم قرار می‌گیرد: «این‌جا دوستان خوبی دارم. ایرانی‌هایی که در مونیخ زندگی می‌کنند از همان روز اول کمکم کردند.
اجازه نمی‌دادند تنها باشم ولی شرایط زندگی در آلمان واقعا سخت است. همه چیز زمین تا آسمان با ایران فرق دارد. خیلی سخت می‌شود با کارهایی که می‌کنند کنار آمد. برخوردها فوق‌العاده سرد است. شنیده بودم مثل ماشین زندگی می‌کنند، اما فکر نمی‌کردم تا این اندازه باشد.»
اما نوع زندگی فقط یک طرف نارضایتی‌های خرید جدید بایرن است. کریمی تنها لژیونر ایرانی است که مجبور است دور از اعضای خانواده زندگی کند، مساله‌ای که البته در روزهای ابتدایی قابل تحمل‌تر به نظر می‌رسید: «تصمیم گرفته بودم زیاد به این مساله فکر نکنم، اما نتوانستم. دوبی که بودم، عادت داشتم با سروصدای بچه‌ها از خواب بیدار شوم، ولی یک‌دفعه، همه چیز عوض شد. از صبح تا شب تنهای تنها بودم.»
شرایط برای هاوش و هیرسا (فرزندان کریمی) هم درست به همین صورت پیش می‌رفت. بهانه‌گیری‌های آن‌ها که تقریبا هر روز از پشت تلفن به گوش پدر می‌رسید، مساله کوچکی نبود که به راحتی فراموش شود، اما او براساس تعهدی که در مقابل بایرن داشت باید هم‌چنان ادامه می‌داد؛ هرچند تصمیم نهایی درست از همان روزها گرفته شد.
کریمی به الاهلی برمی‌گردد
گرچه این خبر که از یک ماه پیش روی جلد بیشتر روزنامه‌های ورزشی خودنمایی می‌کرد، تا حدود زیادی برای دو آتشه‌های فوتبالی غافلگیرکننده بود، اما تمام آن‌هایی که کریمی و خصوصیات اخلاقی منحصر به فرد او را از نزدیک می‌شناسند؛ بعد از شنیدن رایزنی‌های دوباره‌اش برای بازگشت، آن‌قدرها هم متعجب نشدند، مصدومیت، دور ماندن از ترکیب اصلی بایرن و سخت‌تر شدن شرایط زندگی در آلمان، عزم او را برای ترک آلمان جزم‌تر از گذشته کرده.
مذاکرات جدی با مسوولان الاهلی که همین چند روز پیش و در جریان اردوی نیم فصل بایرن در دوبی اتفاق افتاد هم در همین راستاست، هرچند کریمی و مدیر برنامه‌هایش هنوز هیچ اظهارنظری درباره نتایج گفت‌وگوهای مسوولان الاهلی و بایرن بر سر انتقال شماره هشت سابق شیاطین سرخ امارات نکرده‌اند، اما از اظهارات مقامات ارشد الاهلی، پیداست که باید حضور دوباره او در لیگ امارات را کاملا جدی تلقی کرد. روابط دوستانه کریمی با باشگاه الاهلی که در دوران چهار ساله حضور او در این تیم به وجود آمده، شرایط را تا جایی پیش برده که آن‌ها پیشنهاد قابل توجهی برای جذب بازیکن افسانه‌ای سال‌های قبل‌شان به بایرن ارایه داده‌اند.
مسوولان الاهلی در آخرین مذاکره خود پیشنهاد یک میلیون دلاری برای صدور رضایت‌نامه و استخدام کریمی از نیم فصل دوم لیگ امارات را در اختیار اعضای ارشد بایرن گذاشته‌اند که قرار است به زودی پاسخ نهایی آن‌ها به دفتر قائم مقام الاهلی فکس شود. این در حالی است که خود کریمی بیشتر از هر گزینه دیگری در انتظار مشخص شدن تصمیم بایرنی‌هاست.
موضوعی که به راحتی از لابه‌لای صحبت‌های او قابل لمس است: «هنوز هیچ چیز مشخص نیست. من تا آخر فصل، با بایرن قرارداد دارم. دوبی که بودیم مسوولان باشگاه گفتند رضایت‌‌نامه‌ام را نمی‌دهند. گفتند باید در بایرن بمانم. شاید همین اتفاق بیفتد. آن وقت باید صبر کنم و ببینم چه پیشنهادهایی می‌شود. اگر از اروپا بود، بررسی می‌کنم وگرنه تصمیم دیگری می‌گیرم.»
تصمیمی که از نظر تمام دوستان او، بازگشت دوباره به الاهلی است. جایی که تمام روزهایش مثل سال‌های قبل با سروصدای هاوش و هیرسا آغاز می‌شود.
